.png)
Muhammed, farklı bölgelerden gelen aile üyeleriyle birlikte bir evin kalabalık salonunda oturuyor.Aile üyeleri aralarında konuşuyor, bazıları telefonlarından haberleri takip etmeye çalışıyor.
Muhammed, "Evlerimizi yıksalar bile başka bir yere gidemem. Ben burada kalacağım" diyor.Ailesiyle birlikte Gazze Şeridi'nin kuzeyindeki şehir merkezini çevreleyen bölgede defalarca yer değiştiren Muhammed şöyle devam ediyor:"Geçen hafta Pazar günü sabah saat 02:00'de saldırılar oldu ve roketler atıldı. Eşim ve dört çocuğumla kaçtım."Şeyh Rıdvan bölgesine gitmek üzere Cebeliye'deki evlerini terk eden aile, o bölgenin de hedef alınacağı haberi üzerine Gazze'nin bir banliyösüne yöneldi.
Ancak Muhammed, ailesinin Gazze'nin kuzeyini terk etmesinin gerçekçi olmadığını düşünüyor.İsrail defalarca sivillerin bu bölgeyi tahliye etmesini istedi.Muhammed, "Güneye gitmemiz söylendi ama ailemle nereye gidebiliriz ki?" diyor.
Ailenin geri kalanıyla birlikte bir apartman dairesine sıkışan çocukları bahçelerini özlüyor.
Muhammed'in oğlu Ahmed, arkadaşıyla birlikte mahallelerinde bisikletle dolaşmayı çok seviyordu. Babasına sürekli en yakın arkadaşının hayatta olup olmadığını soruyor ama ona ulaşmanın hiçbir yolu yok.Yakındaki bir sokakta 38 yaşındaki inşaat işçisi Ebu Cemil, su sistemine bağlı bir borunun yanında yere çömelerek, suyun son damlalarını bir kovaya boşaltmaya çalışıyor.
Abo, "Sekiz gündür su ve yiyeceğimiz yok. Su yok, elektrik yok, hayat yok, tam bir sefalet" diyor.
İsrail, Hamas'ın 7 Ekim'de İsrail'e yönelik saldırısının ardından Gazze'ye elektrik, su ve yakıt tedarikini durdurma kararı aldı.
Ebu Cemil, buna rağmen beş çocuğuyla bölgede kalmaya karar verdi. Çocukların ikisi erkek, üçü kız. En küçüğü dört yaşında.
"Gidebileceğimiz hiçbir yer yok. Evimize saldırmak isteseler de gitmiyoruz" diyen Abo şöyle devam ediyor:
"Beş veya altı kişilik bir aile olarak nereye gidebiliriz?"
English (United States) · 
Turkish (Turkey) ·