Ayrıca, bir galaksi ne kadar büyükse, o kadar fazla karadeliği yakalamasının muhtemel olduğu belirtildi.
Çalışmanın yazarlarından astrofizikçi Angelo Ricarte, "Dünya'nın başıboş bir süper kütleli kara delikle karşılaşma ihtimali şu anda az, ancak sıfır değil. Yakın çevremizde gerçekten süper kütleli bir kara delik olsaydı, varlığını yakındaki yıldızların hareketlerinden tespit edebilirdik. Ancak, bu konu hakkında bilgi sahibi olmamız oldukça önemli" dedi.
Süper kütleli kara delikler Güneş'in milyonlarca katı ağırlığa sahip Ricarte, yıldızların çöküşünden oluşan kara deliklerin Güneş’in kütlesinin 5-20 katı arasında değişen kütlelere sahipken, süper kütleli olanların milyonlarca hatta milyarlarca kat daha ağır olabileceğini söyledi.
Bununla birlikte, süper kütleli kara delikler genellikle galaksilerin kalbinde yer alıyor ve dönen gaz, toz, yıldızlar, gezegenler ve etraflarındaki diğer cisimler için çapa görevi görüyor. Samanyolu galaksisi ise Sagittarius A adlı bir kara deliğin etrafında dönüyor.

Serbest dolaşmalarına neden olabilecek ihtimaller varAncak, bu süper kütleli kara deliklerin, "galaksilerin çarpışması" gibi olağan noktalarından ayrılıp serbest dolaşmalarına yol açabilecek durumlar da bulunuyor.
Yeni çalışmalarında, Dr Ricarte ve meslektaşları, dolaşan kara deliklerin yollarının milyarlarca yıl boyunca nasıl davranabileceğini izlemek için ROMULUS adını verdikleri bir dizi kozmolojik simülasyon oluşturdu.
Her simülasyonun başlangıcında, yerel gaz koşullarına dayalı olarak süper kütleli kara delikler tohumlandı.
Önlerine çıkan nesneleri bir bir yuttularÇalışmanın yazarları, bir galaksideki süper kütleli kara deliklerin çoğunluğunun, daha büyük ev sahibi ile çarpışan küçük, uydu galaksilerin merkezinden geldiğini buldu. Ayrıca, belirli bir galaksideki dolaşan kara deliklerin sayısı, galaksinin kütlesi ile doğrusal olarak artma eğiliminde olduğu görüldü. Ardından, süper kütleli kara delikler önlerine çıkanları bir bir yuttu.